bir takım içsellikler

Yazmak iyileştiriyor diyerek başlamalıyım belki de bu sefer. Ne diyeceğimi bilememek ile hangi birini anlatsam arasında gidip gelen bir zihnim var. Mevcutta olan durumuma şükür etmek elimden gelen ve şuanda yapabildiğim en olağan seçenek.

Dünya üzerinde sizin de birçok derdinizin, tasanızın, içinden çıkamadığınızı, boğulduğunuzu düşündüğünüz zamanlarınızın olduğunu biliyorum. Biraz üzerinden zaman geçtiğinde bir şekilde onu geride bıraktığınızı, başarıyla göğüslediğinizi gördüğünüzde ve bu farkındalıkla gelen galiba büyüyorum hissinizin de sadece size ait olmadığını söylemeliyim. Evet, bundan sonra bu ve benzeri durumlarda şöyle şöyle davranacağım diye çıkarımlar yapacaksınız: ve bingo! Hayat sizin önünüze bu sefer de bambaşka daha karmaşık olaylar silsilesi getirecek. Sanki bir bilgisayar oyunun içindeymiş gibi hissedeceksiniz… Her bölüm sonunda önceki bölümü başarmış olmanın keyfi ve yeni gelen bölümün… İşte burası insanları ayrıştıran dünyaları değiştiren kısım burası zannımca. Eğer yeni bölüme kuşkulu yaklaşırsanız bir başka yolunuz, yeni bölüme heyecanla ve keyifle başlarsanız bir başka yolunuz, cesaretle yola çıkarsanız bir başka yolunuz diye diye yeni birçok yollarınız olacak. En dik duruşunuz, en çok düştüğünüz bölümün sonundaki düzlükte olacak.

Hayatınızı kimsenin ama kimsenin boyunduruğu altına hapsedip kendinize yazık etmeyin. Cesaretinizi kırmalarına ama sen yapamazsın, bak o olmadan olmaz bak bu iş böyle yapılır diyenlere yenilmeyin. Yenilmiş bir yerden konuşuyorum sizlere. Hayat uzun kısa hiç fark etmez herkese eşit. Kayrılmış olduğunu düşündüğümüz insanlarla bizim aramızda hiçbir fark yok: cesaret dışında…